بیش از ۹۰ درصد از تمامی اجناس تولید شده در دنیا با استفاده از کشتی حمل میشود. با توجه به اتفاقات غیر قابل پیشبینی زیاد در این صنعیت نظیر تغییرات آب و هوایی، خرابی کشتی، خرابی تجهیزات بارگیری و بنادر و ... بیش از ۴۸ درصد از سفرهای دریایی با بیش از ۱۲ ساعت تأخیر به مقصد میرسد. در این مقاله توضحیح داده میشود که چگونه با استفاده از دو ابزار پیشبینی و بهینهسازی میتوان به برنامهریزی بهتری دست پیدا کرد و از هزینه بسیار زیاد برای ساخت اسکلهها و کشتیها و دیگر تجهیزات اضافی جلوگیری کرد.